Tydzień drugi - Poznanie Maryi - Dzień 2
Dziewictwo i macierzyństwo Maryi
Modlitwa do Ducha Świętego
Duchu Święty, natchnij mnie. Miłości Boga, pochłoń mnie. Po prawdziwej drodze prowadź mnie, Maryjo, moja Matko, spójrz na mnie, z Jezusem błogosław mnie. Od wszelkiego zła, od wszelkiego złudzenia, od wszelkiego niebezpieczeństwa zachowaj mnie.
Maryjo, Oblubienico Ducha Świętego, wyproś mi łaskę poznania Ciebie jako Matki Boga i Matki mojej. Amen!
Słowo Boże
„Dlatego Pan sam da wam znak: Oto PANNA pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem EMMANUEL” (Iz 7,14).
Rozważanie
Dziewicze macierzyństwo to najpiękniejsza tajemnica Maryi. Bóg objawia w swojej Matce pełnię człowieczeństwa i kobiecości, przez którą „zrodziła Króla wieków i zachowując chwałą dziewictwa, doznała radości matki”, przez co „żadna z kobiet na ziemi nie dorówna w Jej godności” (NMP Matka Zbawiciela, 1998). Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że „Maryja jest prawdziwie „Matką Bożą”, ponieważ jest Matką wiecznego Syna Bożego, który stał się człowiekiem i który sam jest Bogiem” (KKK 509) oraz „Maryja, nazywana w Ewangeliach „Matką Jezusa” (J 2,1; 19,25), już przed narodzeniem swego Syna jest ogłoszona, pod natchnieniem Ducha Świętego, „Matką mojego Pana” (Łk 1,43). Istotnie, Ten, którego poczęła jako człowieka z Ducha Świętego i który prawdziwie stał się Jej Synem według ciała, nie jest nikim innym jak wiecznym Synem Ojca, drugą Osobą Trójcy Świętej. Kościół wyznaje, że Maryja jest rzeczywiście Matką Bożą (Theotokos) (KKK 495). Z tej fundamentalnej prawdy, że Maryja jest Matką Boga-człowieka, co uroczyście ogłosił sobór w Efezie (431) wynikają pozostałe tytuły, jakimi czcimy Maryję: Niepokalana, Wniebowzięta, Królowa. Jednak wielkie plany Boga nie wypełniają się bez udziału wolnej woli Maryi: „Było zaś wolą Ojca miłosierdzia, aby Wcielenie poprzedziła zgoda Tej, która przeznaczona została na matkę” (Sobór Watykański II, KK 56).
Macierzyństwo Maryi, zapoczątkowane przez Jej fiat wypowiedziane w Nazarecie, dopełnia się pod krzyżem, gdzie stanie się Matką nas wszystkich po uroczystej deklaracji Jezusa: „Oto Matka Twoja” (J 19,27). Kościół nam wyjaśnia, że „sens tego wydarzenia jest dostępny tylko dla wiary, która widzi go w powiązaniu tajemnic między sobą, w całości misteriów Chrystusa, od Wcielenia aż do Paschy. Św. Augustyn rolę Maryi wyjaśnia prosto: «Jako że nasz pierwotny upadek nastąpił, gdy kobieta poczęła w sercu truciznę węża, nie jest zaskoczeniem, że nasze zbawienie przyszło, gdy kobieta poczęła w swym łonie ciało Wszechmogącego. Oboje, mężczyzna i kobieta, upadli: oboje musieli zostać przywróceni. Przez kobietę zostaliśmy posłani na zgubę: dzięki kobiecie przywrócono nam zbawienie»” (Kazanie 289).
Dziewicze macierzyństwo Maryi rozciąga się na cały Kościół, który w bólach rodzenia (Ap 12,2) wydaje dla wieczności nowe potomstwo odkupione Krwią Jezusa. Maryja jest Matką Bożą i Matką Kościoła. Jej dziewicze macierzyństwo przywraca na właściwe miejsce również cnotę czystości w sercach wierzących. Pisze o tym św. Jan Henryk kard. Newman: „Moje drogie dzieci, wy, młodzi mężczyźni, i wy, młode kobiety – jak bardzo potrzebujecie wstawiennictwa Dziewicy Matki, Jej pomocy, Jej przykładu w tej dziedzinie! Żyjecie w świecie, cóż zatem poprowadzi was wąską ścieżką, jeżeli nie myśl o Maryi i Jej pomoc? Kto, jeśli nie Maryja opieczętuje wasze zmysły i uspokoi serca, gdy otaczające widoki i dźwięki niosą niebezpieczeństwo? Co, jeśli nie pełna miłości łączność z Maryją da wam cierpliwość i wytrwałość, gdy znuży was długa walka ze złem, gdy zmęczy was i znudzi ciągła konieczność pilnowania się, ciągłe pamiętanie o środkach zapobiegających grzechowi – to napięcie umysłu, ten stan smutku i przygnębienia. Ona pocieszy was w rozczarowaniach, podtrzyma w wysiłkach, podniesie, gdy upadniecie, nagrodzi, gdy się wam powiedzie. Ona ukaże wam swojego Syna, waszego Boga i wasze wszystko. Czy wasza dusza jest pobudzona, czy też odprężona; kiedy odczuwa smutek; gdy traci równowagę; staje się niespokojna i kapryśna; kiedy obrzydnie jej to, co posiada, a pożąda tego, czego nie ma; gdy wasze oczy pociągnie zło, zaś wasza ludzka natura drży w cieniu kusiciela – co przywróci wam pokój i przywiedzie do wyzdrowienia, jeżeli nie ożywcze tchnienie Niepokalanej i woń Róży Szaronu? Religia katolicka z dumą głosi, że posiada dar, dzięki któremu może uczynić młode serce czystym. Jest tak, ponieważ Jezusa Chrystusa daje nam na Pokarm, a Maryję ofiarowuje jako naszą troskliwą Matkę. Niech ta dumna obietnica wypełni się i w was. Udowodnijcie światu, że nie podążacie za żadną fałszywą nauką. Prostotą waszej postawy, świętością waszych słów i uczynków brońcie przed światem chwały waszej Matki Maryi, której ten świat bluźni. Udajcie się do Niej po królewską niewinność serca” (Newman, 1906).
Modlitwa św. Cyryla Aleksandryjskiego († 444)
Pozdrawiam Cię, Maryjo, Matko Boga,
czcigodny Skarbie całego wszechświata,
Światłości, która nie gaśnie,
Ty, z której narodziło się Słońce sprawiedliwości,
Berło prawdy, Świątynio niezniszczalna.
Pozdrawiam Cię, Maryjo,
Mieszkanie Tego, którego żadne miejsce nie ogarnie.
Ty wydałaś Kłos, który nigdy nie przeminie.
Przez Ciebie pasterze oddali Bogu chwałę.
Przez Ciebie jest błogosławiony w Ewangelii Ten, który przychodzi w imię Pana.
Przez Ciebie Trójca Święta jest wielce pochwalona.
Przez Ciebie Krzyż adorowany jest na całym świecie.
Przez Ciebie radują się niebiosa.
Przez Ciebie ludzkość dźwignięta z upadku.
Przez Ciebie świat cały wreszcie poznał prawdę.
Przez Ciebie na całej ziemi zakłada się Kościoły.
Przez Ciebie Jedyny Syn Boży zajaśniał Swoją światłością
nad tymi, którzy byli w ciemnościach i w cieniu śmierci siedzieli.
Przez Ciebie Apostołowie mogli głosić narodom zbawienie.
Przez Ciebie ziemia cała aż skacze z radości!
Jak głosić Twoją chwałę, o Matko Boga!
Lektura duchowa
„Trudno to podobnym do nas grzesznikom uzyskać pozwolenie, zdolność i światło, by móc wstąpić do miejsca tak wzniosłego i świętego, którego strzeże już nie cherubin, jak dawnego raju ziemskiego (Zob. Rdz 3, 24), lecz sam Duch Święty, co stał się wszechwładnym Panem tego Miejsca i co mówi o Nim: Ogrodem zamkniętym jesteś, Siostro ma, oblubienico, ogrodem zamkniętym, źródłem zapieczętowanym (6 Pnp 4,12). Maryja jest „zamknięta”, jest „zapieczętowana”; nędzne dzieci Adama i Ewy, wypędzone z raju ziemskiego, nie mają wstępu do tego Raju bez szczególnej łaski Ducha Świętego, a na nią muszą zasłużyć. Wysłużywszy zaś sobie przez wierność ową wielką łaskę, należy z upodobaniem trwać we wnętrzu Maryi, wypoczywać w nim w pokoju, opierać się na nim z ufnością, ukrywać się w nim bezpiecznie i całkowicie się w nim zatracać, aby w dziewiczym łonie Maryi dusza:
- karmiła się mlekiem Jej łaski i macierzyńskiego miłosierdzia;
- uwolniona była od niepokojów, obaw i wątpliwości;
- była bezpieczna od wszystkich swych nieprzyjaciół, od szatana, świata i grzechu, co nigdy tu nie mieli dostępu; dlatego sama Maryja zapewnia nas, że ci, którzy w Niej swe uczynki spełniają, nie grzeszą (zob. Syr 24,22), to znaczy, że duchowo mieszkający w Najświętszej Dziewicy nie popełniają grzechu ciężkiego;
-była ukształtowana w Jezusie Chrystusie, a Jezus Chrystus w Niej. Albowiem, według Ojców Kościoła, łono Maryi jest Przybytkiem boskich sakramentów, w którym zostali ukształtowani Jezus Chrystus i wszyscy wybrani”.
św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, 263–264
Zadanie
Podziękuje Bogu za Maryję. Oddam Jej swoje serce i całe ciało. Z pomocą Maryi strzec będę godności mojego człowieczeństwa.
Modlitwa zawierzenia
Jestem cały Twój i wszystko, co mam, jest Twoją własnością, umiłowany Jezu, przez Maryję, Twoją świętą Matkę. Amen!