Dzień siódmy: Apostoł Krzyża i Chrystusowego zwycięstwa

Życie duchowe wiąże się nierozerwalnie z duchowym pojmowaniem krzyża, który każdy spotyka w swoim życiu. Posiadanie dojrzałego i zrównoważonego stosunku wobec krzyża jest wielką sztuką duchową. Łatwo jest źle rozumieć i  nie akceptować duchowości krzyża, czego skutkiem może być blokada w rozwoju i dojrzewaniu duchowym. Św. Ludwik jest wielkim nauczycielem duchowości krzyża Chrystusowego i pragnie formować nas, abyśmy naśladowali Chrystusa przez nasze krzyże. Patrząc na krzyż, św. Ludwik patrzył na paschalną tajemnicę Jezusowej męki, śmierci i zmartwychwstania: „Oto, jak sądzę, największa „tajemnica królewska”, największa tajemnica Mądrości Przedwiecznej: to Krzyż. Och! Jakże bardzo myśli i drogi Mądrości Przedwiecznej oddalone są i różne od myśli i dróg ludzkich, nawet najmądrzejszych! Ów wielki Bóg chce odkupić świat, przepędzić i spętać złe duchy; zamknąć piekło i otworzyć ludziom Niebo; Ojcu Przedwiecznemu oddać nieskończoną chwałę. Oto wielki cel, trudne dzieło i ogromne przedsięwzięcie. Czym posłuży się Mądrość, której poznanie obejmuje świat od krańca do krańca, która włada łagodnie i wszystko czyni z mocą? Ma ona wszechmocne ramię; jednym ruchem ręki może zniszczyć wszystko, co jest jej przeciwne, i wszystko uczynić, co zechce; słowem jednym ust swoich może stworzyć i unicestwić wszystko. Wystarczy jej tylko zapragnąć, aby wszystko się stało. Jej Miłość wszelako dyktuje prawa jej mocy. Pragnie ona wcielić się, by dać człowiekowi świadectwo swej przyjaźni; chce sama zstąpić na ziemię, by umożliwić mu wzniesienie się do Nieba. Niech tak się stanie!(..) Ona to właśnie na krzyż spogląda; znajduje w nim upodobanie; ceni go pośród wszystkiego, co największe i wspaniałe w Niebie i na ziemi, jako narzędzie jej podbojów i ozdobę jej majestatu, bogactwo i rozkosz jej panowania, przyjaciółkę i oblubienicę jej Serca. O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Bożej. Jakże Jego wybór jest zadziwiający, a Jego zamysły i sądy – wzniosłe i niepojęte! Jak niewysłowiona jest jednakowoż Jego miłość do tego krzyża! (MMP n.167,168). Jezusowa męka i śmierć na krzyżu jest Bożym wyborem i największym dowodem i realizacją zbawczej miłości Syna Bożego, który będąc w pełni wolny, ofiarowuje się dla naszego odkupienia.  Jezusowa męka jest dowodem i realizacją miłości i to ona woła, by ludzie jej odpowiedzieli miłością. Chrześcijańskie życie jest naśladowaniem Jezusa Chrystusa i odpowiedzią na Jego powołanie do miłości, która się wyraża na co dzień w naszych krzyżach. W ten sposób można zrozumieć duchowość krzyża, którą naucza św. Ludwik: „Pośród wszystkich argumentów, które mogą nas skłonić do miłowania Jezusa Chrystusa, Mądrości Wcielonej – moim zdaniem – najmocniejszy stanowią boleści, jakie zechciał On wycierpieć, by dać nam dowód swojej miłości” (MMP n.154).

Modlitwa: Panie Boże nasz, Ty w swojej wszechmocnej Mądrości zapragnąłeś, aby Twój Syn, Jezus Chrystus zbawił ten świat przez śmierć na Krzyżu i Zmartwychwstanie. Ty Boże, uczyniłeś św. Ludwika gorliwym apostołem Krzyża Chrystusowego, który głosił Go przykładem i słowem. Przez jego wstawiennictwo udziel nam łaski, aby dobrze nieść nasz krzyż, naśladując twojego Syna. Prosimy Cię także o łaskę…(intencja, za którą się modlimy).  Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.

Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu

Na koniec odmawiamy Litanie do św. Ludwika de Montfort.

żródło: http://www.montfortanie.pl/aktualnosci/45-nowenna-do-sw-ludwika.html